W kontakcie z takimi dziećmi widzimy bierność, małomówność, apatię, utrudniony kontakt. Zachowania ruchowe i myślowe takich dzieci są znacznie wolniejsze. W opinii nauczycieli uchodzą za mniej zdolne lub inteligentne.
Nadpobudliwość, może wskazywać na chorobę reumatyczną, zakaźną, ale też może oznaczać przemęczenie, lęk przed słabą oceną.
Należy nauczyć takie dzieci reakcji hamulcowych na drodze zabawy Np. zabawa raz, dwa, trzy baba jaga patrzy, inny sposób uczenia hamowania to uczenie mówienia szeptem.
Natomiast dzieci zahamowane trzeba aktywizować.
Przejawy nadpobudliwości są różne u różnych dzieci. W sferze ruchu obserwujemy 3 przejawy nadpobudliwości:
1/ wzmożona ekspansja ruchowa – szukanie okazji do ruchowego wyżycia się
2/ niepokój ruchowy – nie przejawia potrzeby dużej aktywności, ale ta aktywność ogranicza się do własnego ciała i wszystkiego, co jest w zasięgu ręki ( to może pozostać na stałe i przerodzić się w KOMPULSJE – natręctwa ruchowe – np. obgryzanie paznokci, dłubanie w nosie itp.
3/ tiki – mimowolne wyładowania i rozładowania ( tiki nerwowe np. tiki twarzy). Im bardziej staramy się, aby nie było ich widać tym bardziej się nasilają.
Przejawy nadpobudliwości są różne u różnych dzieci. W sferze ruchu obserwujemy 3 przejawy nadpobudliwości:
1/ wzmożona ekspansja ruchowa – szukanie okazji do ruchowego wyżycia się
2/ niepokój ruchowy – nie przejawia potrzeby dużej aktywności, ale ta aktywność ogranicza się do własnego ciała i wszystkiego, co jest w zasięgu ręki ( to może pozostać na stałe i przerodzić się w KOMPULSJE – natręctwa ruchowe – np. obgryzanie paznokci, dłubanie w nosie itp.
3/ tiki – mimowolne wyładowania i rozładowania ( tiki nerwowe np. tiki twarzy). Im bardziej staramy się, aby nie było ich widać tym bardziej się nasilają.
0 komentarze:
Prześlij komentarz